روکش و پروتزهای ثابت

پروتزهای ثابت، از روش های قدیمی و همچنان متداول دندانپزشکی هستند که در جای خود می توانند بسیار سودمند باشند. خصوصاً در مواردی که یک دندان در اثر پوسیدگی و یا درمان ریشه (RCT) دچار ضعف شدید در ساختار باقیمانده تاج خود گردیده است، انجام روکش ها یا همان پروتزهای ثابت می تواند دوام این دندان ها را برای سالیان متمادی تضمین نماید.همچنین در گذشته و خصوصاً زمانی که ایمپلنت های دندانی هنوز متداول نبودند، استفاده از روکش یکی از روش های جایگزین دندان های از دست رفته بوده است. (بریج ها و یا پل زدن بین دندانها) ولی امروزه با در دسترس قرار گرفتن ایمپلنتها، استفاده از این روش محدود به موارد خاصی گردیده است و مانند قبل متداول نیست.

 روکش دندان:

وقتی دندانی به دلایل مختلف از جمله پوسیدگی ، ضربه ، درمان ریشه و … در حدی ضعیف شده باشد که از نظر دکتر با مواد ترمیمی قابل نگهداری نباشد روکش دندان پیشنهاد می شود . روکش مثل یک بافت یک پارچه دندان را دربر می گیرد و مانع شکستن آن در برابر نیروهای جویدن و فکی می شود.

 

انواع پروتز ثابت:

1.             از جنس تمام فلز

2.              PFM که همان porcelain fused to metal  فلزی می باشد که از پرسلن می باشد.

3.             زیرکونیا : تمام روکش یک پارچه از پرسلنی بنام زیرکونیا ساخته می شود که استحکام خیلی قوی ایجاد می کند و در تمام نقاط دهان قابل استفاده و ظاهر خیلی بهتری از روکش PFM دارد.

4.             تمام سرامیک : جدیدترین تکنیک استفاده از روکش های تمام سرامیک می باشد. که هم باند بسیار قوی به دندان دارد وهم ظاهر زیبا و مطابق با سایر دندان ها را دارد و در تمام نقاط دهان قابل استفاده می باشد.

5.             گلاس : نوعی از روکش های بدون فلز می باشد که ظاهری زیبا دارد.

 

  آنله ها سرامیکی

می تواند یک جایگزین با دوام ، زیبا و با ظاهر طبیعی و مقاوم نسبت به ترمیم های مستقیم دندان مثل آمالگام و کامپوزیت باشد. و بعنوان تعریف جامع تر وقتی دندان به اندازه تراش یک روکش تخریب نشده باشد ولی نیاز به محافظت بیشتری نسبت ترمیم های مستقیم باشد از آنله های سرامیکی استفاده می کنیم. جنس آنله ها از طلا ، سرامیک و کامپوزیت است.

 

 بریج ها

هنگامی که بیمار بیش از یک دندان از دست داده باشد بریج گزینه مناسب می باشد. فاصله ای که بعد از کشیدن دندان اتفاق می افتد باعث چرخش و جا به جایی دندان های اطراف به داخل فضای دندان  کشیده شده می شود. که در ادامه باعث به هم خوردن اکلوژن ( بر هم آیی دندان ها ) و مشکلات فکی می شود. امروزه با به وجود آمدن ایمپلنت، استفاده از بریج ها محدودتر شده مگر اینکه تحت شرایطی بنا به تشخیص دندانپزشک و یا مشکلات  اقتصادی، بیمار از بریج استفاده کند.

 

 نکاتی در مورد دوام و ماندگاری  پروتز ثابت، روکش دندان و بریج :

بیشترین موردی که در دوام و طول عمر روکش و بریج (پروتز ثابت) شما تاًثیر دارد بهداشت دهانی خوب می باشد. بریج و روکش دندان اگر دچار پوسیدگی شوند و شخص به بیماری لثه مبتلا شود دیگر قابل استفاده نمی باشند. لثه و دندان های خود را با مسواک زدن به کمک خمیردندان حاوی فلوراید دو بار در روز و نخ دندان کشیدن تمیز و سالم نگهداری کند. دندانپزشک خود را برای چکاب دندان ها و روکش های خود طی یک برنامه مشخص ملاقات کنید.

برای جلوگیری از آسیب رسیدن به روکش و بریج (پروتز ثابت) خود از جویدن غذاهای خیلی سفت ، یخ و مواردی که خیلی سخت و سفت می باشد اجتناب کنید.

 

موارد استفاده پروتز ثابت (روکش و بریج) به شرح زیر است:

• دندان‌هایی که دچار پوسیدگی ، صدمه یا شکست شده اند و تاج خود را به قدری از دست داده اند که قابل ترمیم به صورت معمول و با مواد پرکردن نیستند.
• دندان‌هایی که به هر دلیل کشیده شده و خارج گشته اند.
• دندان‌هایی که به دلیل نقص اولیه و مادرزادی وجود ندارند.
• اکثر قریب به اتفاق دندان‌هایی که عصب کشی یا درمان ریشه شده اند.
• مواردی که نیاز به برقراری روابط صحیح فکی و ایجاد کارایی (Function)  لازم در مجموعه عضلانی و فکی و دندانی هستیم. ممکن است توام با درمان‌های ارتودنسی و جراحی های مختلف باشد. (Full Mouth Reconstruction)
• نیاز به زیبایی از جمله اصلاح طرح لبخند ، اصلاح رنگ و شکل دندان‌ها.

.